یکی از زیبایی های تکنولوژی پرینتر سه بعدی این است که برنامه های آن می توانند توسط گروه های مختلفی در سراسر جهان، توسعه پیدا کند.
برای مثال، در حالیکه دیروز، ما در مورد اینکه چگونه یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه Carnegie Mellon در نیویورک از تکنولوژی پرینتر سه بعدی استفاده کرده تا کیت های آناتومی مشخصی از اعضای بدن بیمار را برای آموزش پزشکان توسط پرینتر سه بعدی تولید کنند، امروز ما یک مقاله دریافت کردیم که در آن بیان شده که یک تیم پزشکی دانشگاه استرالیایی، از این تکنولوژی برای این منظور اما با روشی کاملا متفاوت استفاده کرده است.
در دوسال گذشته، Paul McMenamin، مدیر مرکز دانشگاهی Monash در Melbourne، در زمینه ی آموزش آناتومی انسان، در حال توسعه و طراحی یک کیت آناتومی بدن انسان و تولید آن توسط پرینتر سه بعدی بوده است، تا برای آموزش دانشجویان پزشکی استفاده کند. آن چیزی که این کیت های تولید شده توسط پرینتر سه بعدی را از نمونه پلاستیکی مشابه خود مجزا می سازد این است که این قطعات بر اساس جزییات واقعی ساخته شده اند. بدین ترتیب که این کیت ها از اسکن واقعی از اجساد و قطعه های بدن انسان انجام می گیرد و سپس به 57 قطعه تبدیل شده و با استفاده از حالت هنری ماشین با پرینتر سه بعدی تولید می شود. این پروژه توسط McMenamin و تیمش رهبری شد تا یک راه حل مناسب برای آموزش دانشجویان پزشکی در بیشتر مناطق حومه ارایه بدهد. قابل درک است که تمام مراکز آموزشی دارای منابع و توانایی و گواهی های مورد نیاز برای ذخیره و نگهداری اجساد بدن انسان نیستند. حتی برای یک مرکز با بودجه و تجهیزات بالا، نگهداری قطعه های اجساد بدن انسان بسیار هزینه بر بوده و نیاز به مواظبت بالایی دارد. کیت های سه بعدی شبیه سازی شده و تولید شده، که می تواند به صورت مداوم استفاده شود، شاید در آینده یک گام جدید در این زمینه محسوب شود.
