پرینت سه بعدی به روش چاپ سه‌بعدی 3DP، متعلق به شرکت Z Corporation است که به دلیل شباهتش به چاپ جت جوهر، آن را چاپ سه‌بعدی نامیده‌اند، با این تفاوت که به‌جای جوهر از چسب مایع استفاده می‌شود. مواد مورد استفاده در 3DP به‌صورت پودرهایی از جنس سرامیک‌ها، فلزات، پلیمرها و کامپوزیت‌ها می‌باشند. ذرات پودر به کمک چسب به هم متصل شده و لایه‌ها را ایجاد می‌کنند. روش کار در این فرآیند در پرینتر سه بعدی به ترتیب ذیل می‌باشد:
- پلتفرم در ارتفاع مناسب قرارگرفته و یک‌لایه پودر با ضخامت کنترل‌شده روی سطح ریخته شدن چسب روی ذرات پودر باعث به هم چسبیدن آن‌ها و شکل‌گیری لایه اول مدل می‌شود (اولین لایه متناظر با پایین مقطع مدل است).
- پلتفرم به‌اندازه ضخامت یک‌لایه به سمت پایین حرکت کرده و پودر لایه بعد ریخته می‌شود.
- متناظر با مقطع بعدی، روی لایه جدید چسب ریزی می‌شود. به‌این‌ترتیب مقطع بعدی شکل‌گرفته و به لایه قبلی متصل می‌گردد.
- مراحل فوق تا ایجاد بالاترین مقطع مدل و کامل شدن قطعه تکرار می‌شود.
مزایا
- سرعت بالا: این سیستم سریع‌ترین چاپگر سه‌بعدی موجود است به‌طوری که هر لایه در چند ثانیه ایجاد می‌شود.
- کاربرد چندگانه: قطعات ساخته‌شده توسط این سیستم در اتومبیل‌سازی، بسته‌بندی، آموزش، کفش سازی، پزشکی، صنایع هوافضا و صنایع مخابراتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- سادگی کارکرد: کار کردن با سیستم Z Crop ساده است و نیاز به تکنسین ماهر ندارد.
- عدم اتلاف مواد اولیه
- ساخت قطعات رنگی: سیستم با استفاده از محفظه‌های رنگ 24- bit قادر به ایجاد قطعات بارنگ‌های مختلف می‌باشد.
معایب
- محدودیت در استحکام: قطعات ساخته‌شده به این روش ضعیف بوده و تحمل شرایط تست‌های عملکردی را ندارند.
- محدودیت مواد: مواد موجود برای این فرآیند تنها Starch و مواد گچ پایه به‌علاوه ZW4 Waxer که یک پرکننده است می‌باشد.
- صافی سطح نامناسب: قطعات ساخته‌شده توسط سیستم چاپ سه‌بعدی صافی سطحی نسبتاً نامناسبی داشته و عموماً به عملیات پرداخت (پس پردازش) نیاز دارند.
